ژئوشیمی، پتروژنز و تحولات ماگمایی دایک‌های اولیوین‌گابرو‌یی جنوب شهرستان گرمی، استان اردبیل

مجموعه‌ای از دایک‌های اولیوین‌گابرو در شمال‌غرب ایران و در جنوب-جنوب‌غرب شهرستان گرمی (استان اردبیل) با روند شمالی-جنوبی در پهنه تالش برونزد دارد. کانی‌شناسی اصلی دایک‌های اولیوین‌گابرو شامل: بلور‌های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن (اوژیت) و اولیوین با کانی‌های فرعی بیوتیت، آمفیبول، آپاتیت، کانی‌های فلزی و زیرکن است. بافت بیشتر این سنگ‌ها پورفیری، گرانولار و افیتیک است و به لحاظ ژئوشیمیایی ماگمای مولد این سنگ‌ها دارای سرشت آلکالن است. نمودار عنکبوتی با بی‌هنجاری مثبت سرب نشانگر آلایش پوسته‌ای و غنی‌شدگی با نسبت بالای LREE نسبت به HREE بیانگر خاستگاه مرتبط با گوشته غنی ‌شده است. روند تغییرات اکسیدهای مختلف نسبت به فراوانی SiO2 بیانگر تحول ماگمایی طی تفریق است. منشأ ماگمای این سنگ با اندکی متاسوماتیسم، وابسته به مذاب و سیال صفحه فرورو است. بر ‌اساس شواهد بیان شده ممکن است این اولیوین‌گابروها در یک حوضه کششی پشت قوس ناشی از فرورانش پوسته اقیانوسی شاخه شمالی نئوتتیس واقع در بین بلوک‌های تورید-آناتولی ارمنستان جنوبی به زیر پوسته قفقاز و ارمنستان تشکیل شده باشند.